Auteur: Daan van Voorst
Na het debacle van afgelopen vrijdag waarbij de president van de Verenigde Staten, Donald Trump een ordinair spelletje powerplay uit de hoge hoed toverde tegenover een Oekraïense leider in Oorlog, komen Europese leiders bij elkaar in London om voor te bereiden op wat komen gaat. Daarbij staat slechts één vraag centraal: wie wordt de leider van Europa nu het continent op eigen benen moet gaan staan?
Wie een paar jaar geleden deze vraag stelde hoefde zich niet lang achter de oren te krabben. Merkel was de onbetwiste hoeder van het continent met haar politieke souplesse en leiderschapskwaliteiten waarmee ze alle Europese leiders met gemak op de knieën dwong. Na haar is er niemand die zichzelf kon laven aan deze stijl van politiek bedrijven op het Europese toneel. Bijna alle regeringsleiders leunden daardoor achterover en wachtten tot de bel rinkelde voor een volgende ronde. Alleen Emanuel Macron probeerde in het gat van Merkel te springen, maar slaagt daar vooralsnog niet in. Dat is vooral te wijten aan het feit dat in het Franse parlement geen moment onbenut is gelaten om aan de president zijn stoelpoten te zagen. Macron is daardoor tot een eenzame politicus verworden die minder serieus wordt genomen en binnen afzienbare tijd de laan uit kan worden gestuurd. Zijn krediet lijkt hij in eigen land te hebben verspeeld.
Het CDU van Merkel is na haar vertrek weer in de oppositie verdwenen. Haar eeuwige rivaal Friederich Merz wist eindelijk het leiderschap van de partij te claimen en ging na de kabinetsval van vorig jaar de verkiezingen in als lijstrekker. Dit leverde de CDU veel succes op. Merz won de verkiezingen ruimschoots met 29 procent van de stemmen. In zijn campagne benadrukte Merz de Frans-Duitse relaties te verbeteren, Oekraïne nog meer militaire steun te geven en tot slot de radicaal rechtse AFD te blokkeren zodat zij niet mee kunnen regeren. Met dit alles wil Merz bewijzen dat hij een krachtig leider is waar niemand omheen kan. Deze rol zal hem niet misstaan, de man is bescheiden maar tegelijkertijd ook vastberaden. Hij laat zich niet zomaar wat vertellen en is een ijzersterke debater met een grote feitenkennis. De perfecte kwaliteiten om een leiderschapsrol op zich te nemen. Als voormalig succesvol zakenman spreekt hij dezelfde taal als Donald Trump waardoor hij kan interveniëren tussen Europa en de Verenigde Staten. Op die manier zou Merz een belangrijke bruggenbouwer kunnen worden in het beëindigen van de oorlog in Oekraïne. Een voorschot zagen we al vorige week met zijn bezoek aan Macron, waar hij de Frans-Duitse betrekking glad wilde strijken na de afstandelijke regeerperiode van Scholz.
Of deze hypothese uit zal komen moet blijken uit de ontmoetingen die de komende tijd plaatsvinden. Aan Merz persoonlijk zal het niet liggen, alle seinen staan voor hem op groen. Deze complexe en professionele politicus kan binnen enkele weken de touwtjes in handen hebben en onze positie als Europese Unie sterker maken dan het de laatste jaren geweest is. De geest van Merkel is voelbaar in de persoon die ze het liefst zo ver mogelijk op de achtergrond had gezien