‘’Hey, psst meisje, hoer, kech’’, of gevolgd worden als je in het donker naar huis loopt. Je vriendin bellen terwijl je ’s nachts naar huis fietst, of je hand op de alarmklop van de telefoon houden en vooral geen muziek in de oortjes hebben. Als vrouw in Groningen begin je dit steeds meer te merken, wat een groot verschil is met een aantal jaar geleden, wanneer je nog om 6:00 ’s ochtend naar huis strompelde met alleen ‘’stuur nog even een appje als je thuis bent’’. Straatintimidatie is een steeds groter fenomeen geworden.
Uit onderzoek van het CBS heeft minimaal tweederde van de vrouwen in Nederland hiermee te maken. Niet alleen in de grote steden zoals Rotterdam en Amsterdam, maar ook hier in Groningen. En dat is zonde. Meer dan zonde, voor een dergelijk uitgaansleven als in de stad Groningen, al gebeurt het ook overdag. Een oplossing is niet makkelijk, kijk maar naar een voor de hand liggende oplossing als strafbaarstelling, maar meer aandacht is een eerste stap en het is tijd om deze te nemen. Zo zijn er door leden van GroenLinks en de Stadspartij al schriftelijke vragen aan het college gesteld.
Dat het een probleem is, zijn we het met zijn allen eens. In Rotterdam heeft de APV ook straatintimidatie strafbaar gesteld, wat door de rechter van tafel werd geveegd in verband met de Vrijheid van meningsuiting (VvMu).In Amsterdam is een bepaling opgenomen in de APV, dat ‘’Het is verboden op of aan de weg of in een voor publiek toegankelijk gebouw in groepsverband dan wel afzonderlijk, anderen uit te jouwen of met aanstootgevende taal, gebaren, geluiden of gedragingen lastig te vallen.’’.Niet vanuit een beperking van de VvMu (zie Rotterdam) maar vanuit het oogpunt dat het inbreuk maakt op de openbare orde. Het geeft in ieder geval een signaal af.
Het is nu eenmaal lastig om te bepalen wanneer er sprake is van vervelend en irritant gedrag, een onveilig gevoel of daadwerkelijke intimidatie. Bepaalde zaken zoals belediging of intimidatie zijn al strafbaar gesteld. Op de juridische details zal ik niet te veel ingaan, het gaat immers om mijn mening. Dan ben ik dan ook van mening dat we zeer voorzichtig moeten zijn met het beperken van vrijheid van meningsuiting gaan, zeker in de publieke ruimte. Wellicht zou een oplossing zoals Amsterdam werken, hiervoor lijkt nog te vroeg een uitspraak te doen.
Tevens is er een wet die seksuele intimidatie strafbaar te stellen ingediend en nog in behandeling, maar ook hier zijn de juridische verwoordingen vaag. Hierbij is bewijsvoering een groot probleem. En hoe men komt tot bewijs van ‘seksuele connotatie’ maakt uit (zie het wetsvoorstel – 34904-5), voor de toevoeging van strafbaarstelling in art. 429ter WvS,). Bewijs en mankracht blijven nu eenmaal lastig. Dit maakt het echter niet minder gewenst om stappen te zetten. Dus wat kan er dan wel gedaan worden, en dan vooral door jezelf? Je kunt wel meer politiemacht inzetten op camera’s bijvoorbeeld, maar hier in Groningen heeft dat weinig nut.
Wat kan dan wel? Een simpele oplossing als meer straatverlichting, voorlichting? Uiteraard, maar, het gaat om wat je zelf kan doen als je getuige van straatintimidatie bent; spreek diegene die wordt lastiggevallen aan. Doe bijvoorbeeld alsof je diegene kent en al heel lang niet hebt gezien. Loop een stukje mee. Vraag of het gaat. Veel cafés hebben het ‘’vraag naar Angela’’- initiatief. Weet dat je hier gebruik van kan maken. Durf je het niet zelf of vertrouw je het niet? Informeer de politie, informeer de barman of beveiliger. Let op elkaar. En vooral: denk goed na of je zelf wel gewenst overkomt. Ook goede bedoelingen kunnen lijken op verkeerde intenties.
Alexandra Sloot
AB Politiek & Scholing 2022