Als aperitiefje op mijn laatste stukje als hoofdredacteur, wil ik elke lezer van de Jonge Liberaal graag bedanken. Voor het veelvuldig lezen uiteraard, maar zeker ook voor alle steun, reacties en de vaak actieve discussies die we over de artikelen hadden bij de JOVD Groningen. Ook bedank ik de redactieleden en eenieder die artikelen instuurde gedurende mijn termijn als hoofdredacteur. Die termijn was al eens verlengd, maar komt nu dan toch echt ten einde. Met jullie niet te onderschatten hulp hebben wij De Jonge Liberaal een level hoger weten te brengen. De rijke ervaringen van de afgelopen jaren neem ik mee. En ook al ga ik de hoofdredactie van ons mooie platform missen, het is tijd voor nieuwe uitdagingen. Ik wens mijn opvolger, de nieuwe redactie én alle lezers even veel plezier met de Jonge Liberaal als ik zelf heb gehad.
Dank en liberale groet,
Jesse Jacobs
Het Tucker Carlson drama
Het interview van Tucker Carlson met Wladimir Putin werd van te voren historisch genoemd. Maar de extreemrechts propagandist, vers ontslagen bij Fox vanwege zijn onstuitbare liefde voor misinformatie, slaagde er glansrijk in om onder elke journalistieke kwaliteitslat door te duiken. Natuurlijk, geen enkele serieuze journalist, zou ooit in aanmerking zijn gekomen voor het bevragen van de dictator, daar moeten we niet naïef in zijn. Putin zocht en vond zijn onkritische journalist met bereik bij het Westers publiek, die hij onbeschaamd kon gebruiken als demagogische deurmat. Ik wil even kort terugblikken op dit interview, enerzijds op de vele leugens die Putin uitkraamde, en anderzijds op het onvermogen en de onwil van Carlson om zijn gast ook maar enigszins uit te dagen.
Putin, een geschiedenisnerd van de meest foute soort, legt vanaf de start de rechtvaardiging voor zijn invasie van Oekraïne vele honderden jaren terug. Hij wijst ons op de Russische macht die zich ontwikkelde rondom Kiev en Novgorod in de 8e tot 10e (!) eeuw. Na Christus, dat dan weer wel. Ieder weldenkend mens weet dat je zaak onhoudbaar is wanneer je een beroep moet doen op een (vermeende) situatie van 1400 jaar geleden. Putin zit daar geen seconde mee en schildert een situatie waarin Oekraïne en Rusland een onlosmakelijke geografische en culturele geschiedenis delen. Dat Carlson zijn gast niet kon uitdagen op zijn historische kennis valt wellicht nog te begrijpen, te meer daar Tucker notoir tegenstander is van enige research vooraf. En zeg nou zelf, waarom zou je ook researchen, als je al een vaststaande mening hebt? Maar waarom zet hij niet tenminste in op de meest logische vervolgvraag op Putin’s onnavolgbare salto in het verre verleden: wat maakt deze geschiedenis überhaupt uit voor de grenssituatie van vandaag? In de moderne internationale orde worden grenzen en soevereiniteit immers nooit bepaald door situaties van een millennium geleden. Sterker, 60 jaar is eigenlijk al genoeg om nieuwe legitieme grenzen te creëren, kijk naar Taiwan, of naar Oekraïne zelf.
Maar dan zit je fout bij Tucker. Tucker is zo slecht in zijn werk, niet alleen als journalist maar ook als propagandist, dat hij zichtbaar per ongeluk één relevante vraag stelde: ‘’Waarom mijnheer de president, doen deze willekeurige feitjes er überhaupt toe, in relatie tot de huidige oorlog?’’ Als antwoord en rechtvaardiging krijgt hij prompt een antieke kaart voorgeschoteld. Carlson laat het er verder maar bij.
Waarom geen woord over het Boedapest Memorandum van 1994, waar de soevereiniteit van, onder andere, Oekraïne gewaarborgd werd in ruil voor nucleaire ontwapening? Of de Oranjerevolutie van 2004 waar Rusland zich mengde in de verkiezingen om Kremlin-kandidaat Yanukovych naar voren te schuiven? Overigens was Tucker niet op de hoogte van die revolutie, dus dat schip was al gevaren helaas. Of het Minsk-akkoord van 2014, de handhaving waarvan Rusland compleet onmogelijk heeft gemaakt door nooit echt haar troepen terug te trekken uit de Loehansk en Donetsk? Stuk voor stuk veel recenter ontwikkelingen in de relatie Oekraïne-Rusland, die daadwerkelijk relevant zijn voor een oordeel over de invasie van 2022.
De trieste grap van het hele interview is niet eens dat Tucker zo clumsy opereert als propagandist, noch dat hij geen enkele drang voelt tot kritische vragen, maar eerder dat hij kennis-inhoudelijk sowieso geen seconde partij kan bieden aan een sluwe alleenheerser, die zijn eigen narratief tot in de puntjes beheerst. Daarom kon hij niet eens iets inbrengen tegen overduidelijke leugens zoals dat Zelensky’s vader een nazicollaborateur zou zijn. Oleksandr Zelensky werd geboren in 1947, dus dat komt qua 40/45-tijdlijn niet echt lekker uit. Maar dat soort tegenwerpingen worden in het huidige Rusland als staatsvijandig beschouwd.
Al met al kan het niet verbazen dat minkukel Tucker deze kans kreeg, terwijl honderden serieuze journalisten van de BBC of CNN dagelijks smeken om een interview met Putin. Putin wilde het woord rechtstreeks richten tot pro-Kremlin-rechts en via hun favoriete roeptoeter een wagonlading historische boomer-trivia spuwen, vanuit het meest eenzijdige en leugenachtige perspectief denkbaar. Had Tucker een antwoord moeten hebben op elk individueel losgekoppelde feitje? Nee hoor, maar een echte interviewer had direct het gesprek moeten sturen naar vragen die wel relevant zijn. ‘Kievan Rus’, waar Putin voortdurend beroep op doet, was een andere rechtspersoon dan Rusland en niet eens een beetje relevant voor de huidige wrede pogingen tot annexatie. Zelfs al zou koning Rorik herrijzen uit zijn negende eeuwse graf, dan nog zou Putin’s retoriek oninteressant en irrelevant zijn.
Aan allen die Tucker de hemel in prijzen voor de kans om Putin’s verhaal te horen, ik denk maar aan MAGA, PVV, FVD, Wierd Duk, nostalgische communisten die de USSR missen en overige verstandelijke verkruimelende kneuzen, weet even dat er gewoon helemaal niets nieuws is verteld. We hebben dit alles, net als kilo’s andere idiote ‘Putin-wist-je-datjes’, al tig keer gehoord, voorafgaande aan de invasie in 2022 én er na. Om deze nonsens nog eens op te warmen in een flink geplugd interview heb je geen journalist nodig. Maar die was hier dan ook niet te bekennen.
Al met al was het een dermate flater van een interview, dat zelfs Putin naderhand teleurgesteld leek. Het is zonde om te zien dat Amerikaans (populistisch) rechts, waar Carlson prominent spreekbuis van is, nu een direct en onverholen propagandadoelwit is geworden voor het Kremlin. Hoe gaat dit verder? Ondanks hun beperkte buitenlandbeleid, is van belang dat ‘hawkish’ neo-conservatieven als Nikki Haley, Mitt Romney en wijlen John McCain weer de stem van de GOP worden.
Dat lijkt nu een onrealistische droom, maar zo lang Trump de partijscepter zwaait, zal de geloofwaardigheid van de partij op den duur zo afbrokkelen, dat terugkeer naar traditioneel Republikeinisme onomkeerbaar wordt. Althans, dat hoop ik dan maar. Tot die tijd moeten we naar het kritiekloze gekakel van Carlson en de zijnen luisteren.
Ik had Carlson al niet zo hoog als journalist, maar dit interview mag een nieuw dieptepunt heten in zijn loopbaan. Bij de Jonge Liberaal zou hij geen enkele kans maken, maar daar zal hij dan weer niet van wakker liggen vermoed ik.
Nogmaals dank zeer gewaardeerde lezers voor het jarenlange vertrouwen!
Jesse